تیزرینگ
تیزرینگ
۸ نکته برای تشویق کودکان به همکاری

۸ نکته برای تشویق کودکان به همکاری

۸ نکته برای تشویق کودکان به همکاری

والدین اغلب یک نبرد اراده است. شما نیاز دارید که فرزندتان کاری را انجام دهد که او نمی خواهد. حالا باید چه کار کنیم؟هشت نکته برتر به انتخاب ما را برای تشویق کودکان به همکاری بخوانید.

۱. توجه آن‌ها را جلب کنید

همانطور که کودکان معمولاً قبل از پریدن به استخر یا برخورد با برج لگو توجه بی‌نظیر شما را می‌طلبند، اگر از آنها انتظار دارید به شما گوش دهند، باید توجه آنها را جلب کنید.

اگر فرزندتان بعد از اینکه پنج بار به او گفتید دندان هایش را مسواک نزد، ممکن است حتی نداند که شما با او صحبت کرده اید. همیشه مطمئن شوید که کودک مشغول اسباب بازی یا بازی نیست، تماس چشمی برقرار کنید و بدون در نظر گرفتن سنش مستقیماً با او صحبت کنید. شما می توانید از همین استراتژی قبل از خواب استفاده کنید. به چشمان فرزندتان نگاه کنید. به او هشدار دهید که به زمان خواب نزدیک می شود. سپس به سرعت دستورالعمل ها را دنبال کنید: «زمان مسواک زدن است. بیا مسواک بزنیم.»

۲. دلقک‌بازی کنید

کودکان نوپا همیشه وقتی که بزرگسالان مسخره و خنده‌دار رفتار می‌کنند، تسلیم والدین یا پزشکشان می‌شوند. کارن کارسون (Karen Carson)، پزشک متخصص اطفال در رازول، نیومکزیکو، معاینه فیزیکی را به یک شکار احمقانه لاشخور تبدیل می‌کند: «به بچه‌ها می‌گویم که مرد عنکبوتی را در گوششان می‌بینم. با میمون‌ها در دهان و فیل‌ها در شکم ادامه می‌دهم. وقتی عجله دارم، بیمارانم اغلب ناراحت می‌شوند که چیزی داخل شکمشان نمی‌بینم.»

می‌توانید از ترفند دکتر کارسون در انواع سناریوها استفاده کنید، چه برای تعویض پوشک کودک یک‌ساله‌ی خود یا استفاده از اسپری حشرات برای کودک پنج‌ساله‌ای که ناامید از فرار و بازی کردن است. هنگام انجام کاری که نیاز به همکاری آن‌ها دارد، راه‌حل‌های زیر را امتحان کنید:

  1. به دنبال شخصیت‌های کارتونی و بازی به جای آن‌ها باشید؛
  2. آواز بخوانید؛
  3. یک داستان بگویید؛
  4. صداهای خنده دار ایجاد کنید.

۳. درخواست نکنید، دستور بدهید

فکر می‌کنید به جا آوردن ادب و احترام‌ است که از کودکان پیش‌دبستانی خواهش کنید روی تخت معاینه بخوابند؟ اگر به خواهش کردن ادامه دهید واقعاً از اینکه تعداد زیادی از بچه‌ها از درخواست مودبانه شما پیروی نمی‌کنند، شگفت‌زده می‌شوید.

در نهایت، متوجه خواهید شد که برخلاف بزرگسالان، کودکان به سادگی نمی فهمند که یک درخواست مودبانه در واقع به معنای “این کار را انجام دهید” است. پس از آن ها بخواهید با این جملات «روی تخت معاینه بنشین»، «دهانت را باز کن»، «به سمت من بچرخ» . کودکان با این جملات منظور شما را بهتر درک خواهند کرد. همچنین، تحقیقات نشان می دهد که کودکان تا سن 10 سالگی به طور کامل کنایه یا طنز را درک نمی کنند، بنابراین استفاده از آن برای رفتار خوب احتمالاً نیز مؤثر نیست.

۴. از کلماتی که می‌فهمند استفاده کنید

شما می توانید نحوه برقراری ارتباط با فرزندتان را از طریق ارتباط او با دیگران یاد بگیرید. به کلماتی که او برای درخواست کاری از یک دوست استفاده می کند توجه کنید و آنها را با نحوه بیان خود مقایسه کنید.

دفعه بعد که می خواهید اتاقش را تمیز کند یا کتش را بپوشد یا برای شام بنشیند، دقیقاً از کلمات آنها استفاده کنید. اگر کمکی نکرد، دایره واژگان خود را کاهش دهید. با عبارات ساده صحبت کنید یا یک چیز را به دو روش مختلف بگویید. فرزندتان شما را از این طریق بهتر درک خواهد کرد و حتی ممکن است یک کلمه جدید یاد بگیرد.

۵. برای تشویق کودکان به همکاری صبور باشید

اگر بچه ها احساس عجله نکنند، احتمال همکاری بیشتر است. والدین اغلب به کودکان زمان کافی برای پاسخگویی به دستورالعمل ها نمی دهند. کودکان کارها را به راحتی یا سریع انجام نمی دهند.

اگر از تکرار خسته شده‌اید، شاید فقط لازم باشد به فرزندتان زمان بیشتری برای پاسخ دادن بدهید. از اینکه اغلب بچه‌ها در نهایت به قول شما چقدر عمل می‌کنند، شگفت‌زده خواهید شد. کریستینا رابرت (Kristina Robert)، پرستار اطفال در بیمارستان جان هاپکینز در بالتیمور، می‌گوید آهسته پیش رفتن باعث می‌شود که بچه‌ها حتی بدترین داروها را مصرف کنند.

او می‌گوید: «اگر کودکی برای خوردن دارو مقاومت کرد، من به او فقط یک قطره می‌نوشانم. کودک نمی‌تواند یک قطره را بیرون بیاورد. به علاوه، آهسته بودن و موفقیت‌آمیز بودن، کارآمدتر از شروع مجدد پس از رد کامل دوز توسط کودک بیمار است. من هرگز یک‌باره سراغ کودک نوپا نمی‌روم تا به ضربان قلب او گوش دهم یا زانوی آسیب‌دیده او را معاینه کنم. با استفاده از گوشی پزشکی روی پای آن‌ها شروع به بازی می‌کنم و به سمت سینه‌ی آن‌ها می‌روم.»

درست مانند هر یک از ما، بچه‌ها می‌خواهند بدانند باید انتظار چه چیزی را داشته باشند. بنابراین اگر فرزندتان از برس کردن مو طفره می‌رود، می‌توانید با کشیدن آن به آرامی روی بازو یا شکم او شروع کنید. البته، وقتی عجله دارید، داشتن یک ترفند دیگر در آستین مفید است.

۵. برای تشویق کودکان به همکاری صبور باشید

۶. به فرزندتان حق انتخاب دهید

دکتر کاتلین رومرو، متخصص اطفال در بیمارستان سینا در بالتیمور، به بیمارانش اجازه می دهد تصمیم بگیرند که می خواهند پزشک ابتدا به کدام گوش نگاه کند.

این استراتژی برای پسر 18 ماهه‌اش نیز جواب می‌دهد: «من می‌گویم می‌خواهی پیاده تا ماشین بروی یا می‌خواهی من بغلت کنم؟» تا زمانی که هر دو انتخاب به چیزی منجر شود که شما می‌خواهید فرزندتان آن را انجام دهد، انتخاب‌ها عالی هستند. اگر آنها از انتخاب خودداری کردند، نوبت شماست که به آنها بگویید که برای آنها انتخاب خواهید کرد.

۷. به فرزندتان توضیح دهید

وقتی نمی توانید به فرزندتان حق انتخاب بدهید، شرایط را توضیح دهید. به عنوان مثال، اگر کودک نوپا متوجه نمی‌شود که چرا نمی‌تواند اجاق گاز را لمس کند، به جای گفتن «نزن» به او بگویید «دست نزن وگرنه خودت می‌سوزی». استدلال شما برای کودکان بزرگتر بسیار مهم است، زیرا آنها می توانند تحت تأثیر منطق قرار گیرند.

به عنوان مثال، اگر به کودکان توضیح دهید که باید از خود در برابر اشعه ماوراء بنفش سرطان زا محافظت کنیم، تمایل بیشتری به زدن کرم ضد آفتاب خواهند داشت. فرزندان خود را نیز تشویق کنید تا افکار خود را به اشتراک بگذارند.

این به آنها کمک می کند تا مذاکره را بیاموزند که یک مهارت اجتماعی حیاتی است. فرض کنید فرزند شما می خواهد امشب تمرین پیانو را رها کند. به جای اینکه صریح درخواست او را رد کنید، اجازه دهید دلیل آن را به شما بگوید.

اگر استدلال خوبی ارائه دهد، مانند اینکه می‌خواهد وقت خود را با خانواده بگذراند و قول بدهد که بعداً در طول هفته تمرین بیشتری انجام دهد، خوب است به او اجازه بدهید. فقط اگر التماس می‌کند و با اشک روی زمین می‌افتد، تسلیم نشوید. این یک تاکتیک مذاکره نیست که بخواهید به آن جایزه بدهید.

۸. چیزی برای ستایش پیدا کنید

وقتی بچه ها نسبت به کاری که انجام داده اند احساس خوبی داشته باشند، تمایل بیشتری به انجام آن دارند. نکته کلیدی این است که تمجید خود را برای یک کار ذخیره کنید.

به عنوان مثال، بعد از شام ممکن است بگویید: «من متوجه شدم که ظرف خود را بلافاصله بعد از اتمام غذا در سینک ظرفشویی گذاشتی. من بهت افتخار می‌کنم که بدون اینکه از تو خواسته شود کمک کردی»، به جای اینکه بگویید «آفرین تو خیلی کمک می‌کنی.» شکی نیست که بچه‌ها از برآورده کردن انتظارات والدین خود لذت می‌برند. شما چه راه‌حلی برای تشویق کودکان به همکاری دارید؟

 

به صفحه اصلی تیزرینگ سر بزنید

Rate this post
اشتراک گذاری

مطالب مرتبط

دیدگاهی بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *